Take-off, I have control

Good evening everyone!

Hier zit ik dan, een hoofd met minder dan een centimeter haar, maar wel met tien landingen helemaal op eigen houtje gemaakt! Op twee oktober was het moment daar eindelijk, na een tiental lessen was het tijd voor les 11, de solo. Het eerste deel van les 11 verliep eigenlijk hetzelfde als iedere eerdere vlucht die ik al had gemaakt. Anderhalf uur voor de vertrektijd je melden op school en daar alle voorbereidingen doen. Het weer, de mass & balance voor het vliegtuig uitrekenen, de landingsafstanden bepalen, de winden uitrekenen enz. Een half uur van tevoren nog even met mijn instructeur zitten en de les doorspreken en dan naar beneden om het vliegtuig klaar te maken. Het eerste uur was nog met instructeur en bestond natuurlijk voornamelijk uit hetgeen ik dadelijk zelf moest doen, een uitgestippeld circuit vliegen en dan de kist keurig aan de grond zetten. Toen het eerste uur goed genoeg werd bevonden door mijn instructeur stapte hij uit en gaf hij me een hand. 'Are you ready?', 'Yes I am.', 'Okay then, succes and have fun.' Daar zat ik dan, alleen in het vliegtuig klaar om weg te taxiën en op te stijgen. Ondertussen hadden al mijn klasgenoten zich ook opgetrommeld om bij mij te komen kijken, de eerste solo van de klas. Na de gebruikelijke flows (checklists, maar dan uit je hoofd) en radio calls mocht ik weg. Take-off, I have controls.

Het sologedeelte bestond uit drie rondjes, de eerste twee rondjes landen, van de runway af, terug naar de baan taxiën en weer opnieuw Take-off! De derde is volledig stoppen en het vliegtuig weer netjes terugzetten op zijn parkeerplaats. De rondjes zelf waren geen probleem, keurig de hoogtes en snelheden gehouden en netjes opgelijnd voor het landen, alleen daar ging het twee van de drie keer helaas ietsjes minder.. De landingen waren iets te hard, met een stuiter tot gevolg en dat is nou niet bepaald de bedoeling.. De tweede landing van de drie was wel prima, gelukkig maar! Na de derde landing dus terug naar de parkeerplaatsen waar mijn instructeur al stond te wachten met drie klasgenoten. En dat was waar de rituelen begonnen.

Na de eerste solo mag je de grond niet raken, die is heilig.. Dus op de vleugel blijven en daar je stropdas af laten knippen door je instructeur. Vervolgens ben ik door Johan op een golfkarretje gezet en naar de ingang van de school gereden, daar moest ik nog even debriefen met mijn instructeur om vervolgens in de kofferbak van de auto gegooid te worden. Na een zeer hobbelig, ruig ritje te hebben gemaakt met belachelijk veel bochten werd ik weer uit de kofferbak gehezen om vervolgens in het zwembad gegooid te worden. Hierna mocht ik wel weer lopen en werd mij vriendelijk verzocht om naar mijn appartement te gaan terwijl de tondeuse al gehaald werd.. En toen waren we weer bij het begin van dit verhaal, ik met mijn kale kop een blog typend!

Ondertussen heb ik al een volgende solo gemaakt, vandaar de tien landingen, en dat ging echt al vele malen beter! Gewoon prima landingen waar slechts een klein beetje geschaafd aan moet worden, maar dat komt in de loop der tijd wel! Ook heb Ik zojuist mijn 20-uurs check achter de rug, de eerste echte testcase. In feite is het gewoon een vlucht zoals ik er al meerdere heb gemaakt, rond het vliegveld, maar dan met een andere instructeur naast me die het op zijn manier beoordeelt en beslist of hij je goed genoeg bevindt om de training door te zetten. Deze test heb ik gelukkig gehaald en ik kan met opgeheven hoofd doorgaan!

Verder hebben sommigen van jullie misschien alweer gehoord van een ander ongeluk dat hier weer is gebeurd. Dat is helaas ook waar, er zijn hier twee vliegtuigen in de lucht op elkaar geklapt en wonder boven wonder heeft iedereen het veilig tot de grond gemaakt. Het was weer een toestel van de KLS en een ander vliegtuig dat niet van de opleiding was. Deze botsing heeft weer voor aardig wat ophef gezorgd en de veiligheidsmaatregelen zijn weer wat verder opgeschroefd. Zo is het nu verplicht om ten aller tijde alle verlichting aan te hebben en zodra men een vlucht heeft waarbij Falcon Field verlaten wordt moet er een apparaat meegenomen worden dat gaat piepen als er een ander vliegtuig dichtbij komt, PCAS genaamd. De KLS'ers zijn door de school zelf aan de grond gezet en zijn allemaal naar huis tot de KLM dit onderzocht heeft. Wij gaan gelukkig gewoon door!

Tot zover het vliegen hier, daarbuiten gaat alles nog steeds prima en zie en spreek ik nog genoeg mensen van thuis. Voor nu nog vele happy landings!

Robin Kruijsman